Ironman 70.3 Gdynia – zbieramy plony

Enea Ironman 70.3 Gdynia powered by Herbalife to jedno z najważniejszych wydarzeń triathlonowych, a może bardziej sportowych w Polsce. Blisko 4 tysiące uczestników, polska czołówka i kilku zawodników światowej klasy, około tysiąca wolontariuszy. A w tle Zatoka Gdańska, malownicza trasa kolarska po Kaszubach i ulice centrum Gdyni wypełnione fantastycznymi kibicami. Zawodników Endure Team nie mogło tam zabraknąć.

Sprint na przetarcie
Pierwszego dnia startów, w sobotę 5 sierpnia odbyły się zawody towarzyszące na dystansie sprinterskim. Do rywalizacji przystąpiło kilku znanych nazwisk z dystansów krótkich. Dla zawodników Endure Team był to raczej element przygotowań do następnych startów, jednak mimo to odpuszczania nie było. Sprint odbył się w dwóch falach. W pierwszej o godzinie 10:00 wystartowali faworyci do zwycięstwa OPEN (mężczyźni do 39 lat). Już po pływaniu prowadzenie objął Tomasz Brembor, które utrzymał do mety. Jako piąty zawody ukończył Tomasz Spaleniak. Mimo, że strata do zwycięzcy była dość duża (4’22”) to ogólnie start można uznać za udany. Nie brakuje mocy i szybkości mimo okresu treningowego o dużej objętości. Z podobnym podejściem wystartował Marcin Sobczak. Był najszybszy w drugiej fali wśród zawodników indywidualnych i zwyciężył w kategorii wiekowej M45. Bardzo dobrze, jak na pierwszy rok startów w triathlonie oraz pierwszy swój sprint, zawody ukończyła Marta. Zajęła ósme miejsce w swojej kategorii wiekowej na 55 zawodniczek oraz 48. wśród wszystkich 223 kobiet, które dotarły do mety. To daje duże nadzieje na przyszły sezon. Udanie wystartowali również Mikołaj i Łukasz, którzy wyraźnie poprawili swoje najlepsze czasy na dystansie sprintu.

Paweł jak narazie dobrze rozkręca się na drugą część sezonu. Maciek miał mniej szczęścia. Były kłopoty z dotarciem na start i przebierać musiał się w… łazience wagonu kolejki miejskiej.

Race A – Ironman 70.3 Gdynia
W niedzielę główny punkt weekendu, sezonu, roku… dla niektórych. Na starcie m.in. 7. zawodnik Mistrzostw Świata Ironman, zwycięzcy zawodów Ironman 5150 Warsaw, medaliści mistrzostw polski, czołowi polscy age grouperzy. W sumie prawie 2000 zawodników. Każdy miał do pokonania 1.9km w wodach Zatoki Gdańskiej, 90-cio kilometrową pętle po pagórkowatych terenach okolic Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego, a po tym wszystkim półmaraton biegowy ulicami centrum Gdyni.
Z Endure Team wystartowało 6 zawodników, w tym jeden debiutant. Najszybszy z naszej drużyny był Łukasz, który praktycznie wyrównał swój najlepszy czas, jednocześnie o 6’ poprawił swój wynik na gdyńskiej trasie – 4h32’25”. Mogło być znacznie lepiej, bo Łukasz nie pojechał na rowerze na swoim poziomie. Coś nie zagrało, ale z tym trzeba się w sporcie liczyć. Walka z własnymi słabościami tego dnia bardzo popłaciła naszemu zawodnikowi. Jako dziesiąty w swojej kategorii wiekowej odebrał kwalifikację na Mistrzostwa Świata Ironman 70.3, które odbędą się w przyszłym roku w RPA. Kolejny na mecie, ogromnie szczęśliwy, był Marcin Hinz (jego relacje można przeczytać na blogu). 22’ szybciej niż w zeszłym roku na tej trasie – systematyczny trening, mimo że z problemami ostatecznie się zwraca. Inaczej do startu podchodził Seba, który po długiej przerwie spowodowanej kontuzją miał zaledwie 6 tygodni na przygotowania do startu w Gdyni. Spokojnie realizował plan treningowy, ufał swojemu trenerowi i bardzo pozytywnie go zaskoczył wynikiem. 5h03’32” to jest powyżej oczekiwań biorąc pod uwagę skalę przygotowań.
W debiucie Marcin Dybuk osiągnął 5h27’39”. Spełnił swoje oczekiwania, które mądrze określił na kilka miesięcy przed zawodami. Wiedział, że nie może poświecić się treningowi więcej niż 10h/tydz., często było znacznie mniej. Na pewno nie ułatwiały ciągłe wyjazdy, organizacja imprez z cyklu Triathlon Energy, obowiązki zawodowo-rodzinne. Miał świadomość, że pojedzie na rowerze szosowym bez przystawki. Być może urwał by jeszcze parę minut, jednak podczas zawodów Marcin walczył z bólami nóg podczas jazdy na rowerze, które wcześniej na treningach się nie pojawiały. Natomiast nasza jedyna zawodniczka z nowym rekordem życiowym i uśmiechem na ustach zajęła 14. miejsce w swojej kategorii wiekowej.

Zwieńczenie kilkumiesięcznych przygotowań. Niektórych efekty mocno pozytywnie zaskoczyły. Slot, poprawa życiówek o kilkanaście minut, udany debiut – można było wspólnie przeżywać chwile radości.